Belachelijk goede burgers (en meer) bij Caffe Milo

0
caffe milo

Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: Caffe Milo heeft me verrast. Eerlijk gezegd dacht ik dat het ‘gewoon een zaak in Amsterdam’ is, zoals er wel meerdere zijn. Fijn terras, personeel dat niet altijd z’n best doet, een gemiddeld wijntje en waarschijnlijk wat bitterballen en broodjes. Gewoon, prima maar niet heel bijzonder. Daar heb ik me dus aardig in vergist!

Untitled

Omdat ik ’s middags behoorlijk uitgebreid geluncht had bij Girassol had ik niet heel veel trek toen ik bij Milo binnen kwam. Gelukkig was vriendlief mee en kon hij op eten wat ik liet liggen. Het was niet eens een hele warme dag, maar op het terras was het heerlijk toeven. Omdat het omringt is met schermen zit je uit de wind, en wanneer het echt fris wordt gaan de grote parasols open en de heaters die eronder hangen aan. Zo kan je dus tot heel laat lekker buiten zitten zonder het koud te krijgen.

Untitled

De kaart van Caffe Milo is Italiaans geïnspireerd: olijven en Italiaanse worst, salade met parmaham en veel pizza’s. Vooraf kozen we voor de kippenpootjes die ons door de (vriendelijke!) bediening werden aangeraden. Daarbij een kleine salade met Parmaham, venkel en brioche croutons en een kleine pizza met (wederom) Parmaham, portebello en truffeltapenade. De kippenpootjes waren heerlijk mals en goed gekruid, de salade was super smaakvol en fris en de pizza was te gek. Ik ben echt fan van de combinatie Parmaham & truffel.

Untitled

Gelukkig hadden we een kleine pizza genomen waardoor er nog plek was voor een hoofdgerecht. Tig had z’n oog direct laten vallen op de Black Angus burger en ik koos voor de ravioli gevuld met grana padano & rucola, gegrilde courgette en pesto van tuinkruiden, crème fraîche & geroosterde hazelnootjes. Een hele mond vol, maar het smaakte serieus net zo lekker als het klinkt. Goed gevulde ravioli, gesmolten kaas, kruidige pesto, zachte crème fraîche en die hazelnoten! Ik vind dat altijd zo lekker naar lente smaken =) Wat een heerlijke combi zeg. De burger is er één waar veel mensen voor terug komen naar Milo werd er gezegd. Bij de eerste hap was Tig al overtuigd: met een volle mond (want je kan zo’n ding natuurlijk nooit normaal eten) mompelde hij dat dit waarschijnlijk de beste burger was die hij ooit gegeten had. Een bijzonder lekker broodje met olijven erin, sappig vlees, zoete rode ui, frisse tomaat en een truffelsaus to die for, toen ik een hap van de burger nam was ik ook meteen verkocht.

Untitled

Omdat we naast ons gerecht ook wat (homemade) patatjes uit de puntzak hadden gesnoept kon er écht geen dessert meer bij. De semi freddo met gezouten karamel klonk echt heel verleidelijk, maar dat is er een om te bewaren voor een andere keer. Ik vergeet gewoon bijna over de wijn te vertellen! Zoals jullie wellicht weten ben ik gek op Italiaanse wijn. Ik kan dan ook heel blij worden als er Italiaanse wijnen op de kaart staan, en bij Milo is dat het geval. Ik koos voor een heerlijke frisse Pinot Grigio en Tig werd blij van de speciaalbieren die aangeboden worden (ook Brouwerij ’t IJ is goed vertegenwoordigd).

Untitled

Grappig dat ik stiekem toch altijd een beetje bevooroordeeld ben, terwijl ik mezelf altijd voorneem dit niet te zijn. Het heeft ook wel weer een positieve kant, want als je niet heel veel verwacht kan je compleet verrast worden, zoals nu het geval was. Het terras is heerlijk en warm, het personeel is leuk en het eten is bijzonder lekker (er worden ook overduidelijk goede ingrediënten gebruikt). De opmerking die we kregen over de burger bleek waar: drie weken na ons eerste bezoek aan Caffe Milo zijn we teruggegaan, speciaal om die belachelijk lekkere burger te eten. Oh, en dit keer en glaasje rood erbij, omdat die wijnen hier ook écht goed zijn =D

Untitled

Over de auteur

Geen reacties

Dit vind je vast ook leuk: