Het is alweer even geleden – er lag nog sneeuw! – dat ik door restaurant Roots meegenomen werd naar de Veluwe. De Rotterdamse zaak werkt graag met wild, en wilde ons laten zien waarom het zo’n mooi product is. Bijzonder nieuwsgierig en licht vertwijfeld stapte ik de bus richting Veluwe in.

Het idee dat er een hertje word neergeschoten vind ik best wel lastig. I mean: zo’n schattig hertje, dat is toch zielig? Maar laten we even eerlijk zijn: eet jij vlees? Ik eet vlees (slechts 1 of 2 dagen in de week, maar toch). En hoe hard het ook klinkt: wanneer je vlees eet moet er een beestje doodgemaakt worden. Door recente berichten in het nieuws weten we dat dit helaas niet altijd op een ‘goede’ manier gaat. Daarbij vind ik het lastig te accepteren dat bijvoorbeeld koeien en kippen vaak in een ontzettend klein verblijf leven en nauwelijks bewegingsruimte hebben. Vaak is er nog veel meer aan de hand, maar ik wil het in dit stuk even iets positiever houden.

Bij wild is dat dus een heel ander verhaal: de dieren leven in hun eigen omgeving, eten hun eigen voer en hebben nog nooit een hok van binnen gezien. Iedereen mag helemaal zijn eigen mening hebben, maar die van mij is na deze dag op de Veluwe positief veranderd. Ben je benieuwd naar het verhaal achter wild? In het filmpje dat ik daar maakte, leg ik je uit wat ik deze dag geleerd heb:

Wild alleen verkrijgbaar in de winter?

Nu denk je misschien dat wild vooral in het najaar en in de winter verkrijgbaar is. Dat is gelukkig niet waar: in het voorjaar zijn bijvoorbeeld wild konijn en houtduif volop verkrijgbaar. Hierbij een overzichtje van verschillende soorten wild en wanner ze verkrijgbaar zijn:

Edelhert: januari, februari, augustus t/m december

Damhert: januari, februari, half maart, juli & augustus (op z’n best), september t/m december

Reebok: april t/m augustus

Wildzwijn: januari (op z’n best), augustus t/m december (oktober ook op z’n best)

Patrijs: januari (op z’n best), september (op z’n best) oktober t/m december

Fazant: januari, half oktober t/m december

Haas: half oktober t/m december

Wilde eend: augustus & september (op z’n best), oktober t/m december

Wild konijn: hele jaar, januari t/m april op z’n best

Houtduif: hele jaar, januari t/m april op z’n best

Bron: kokswereld.nl

Wild koop je bij de slager? Of…

Misschien is het een beetje gek dat ik dit niet wist, maar ik dacht dus dat je wild bij de slager koopt, en dat de poelier alleen gevogelte verkoopt. Wrong! De poelier is dus degene die wild verkoopt, uiteraard afhankelijk van het seizoen (zie het overzicht). Naar de slager ga je dus voor rund, varken etc. maar niet voor wild (uitzonderingen daargelaten). Ik zou altijd aan de poelier vragen wat er in het seizoen is, welk wild nu op het lekkerst is en hoe je het ’t beste kunt bereiden. Hij weet het immers het beste =)

Wild eten bij Roots in Rotterdam

Restaurant Roots uit Rotterdam organiseerde de tour naar de Veluwe. Zij werken graag met wild, en wilden ons laten zien waar het precies vandaan komt, en waarom ze het graag gebruiken. Na deze dag begrijp ik dat helemaal! Maar werken ze dan helemaal niet met ander vlees dan wild? Zeker wel, maar ook over de herkomst daarvan is nagedacht. Na het bezoek aan de Veluwe bracht de bus ons naar het bedrijf van Piet van den Berg; slager, eigenaar van een bedrijf dat MRIJ vlees produceert en aangesloten bij Nice to Meat, dat topkwaliteit vlees levert aan diverse horeca. Waaronder Roots dus. De koeien daar ontbreekt het aan niks: ze beschikken over massageborstels, krijgen regelmatig een pediucurebehandeling (echt waar!) en staan zomers buiten en ’s winters warm binnen in ruime hokken.

Roelof Hemmen vertelt over zijn passie

Terwijl we genoten van het heerlijke vlees dat Piet ons serveerde, kwam Roeloef Hemmen (je kent hem vast nog als nieuwslezer van RTL) langs om te vertellen oer zijn jager-zijn. “Mijn slager is degene die bij mij de liefde voor het jagen deed ontluiken. Ik ging mee met hem jagen, zag hoe respectvol het ging en besloot dat ik het zelf ook wilde leren. Na maanden van voorbereiding en leren was het de beurt aan mij en mocht ik mijn eerste dier schieten. Een enorm emotioneel moment, waar mijn slager – en inmiddels goede vriend – getuige van was. Wanneer ik jaag brengt het me dichtbij het gevoel een ‘oermens’ te zijn.” Ik was geboeid door zijn verhaal, en geïntrigeerd door de hoeveelheid respect die gepaard gaat met het jagen. Roelof: “Je dood niet graag, maar als we alles laten leven lopen ze in je voortuin. Het klinkt misschien gek, maar jagen heeft niks te maken met ‘het veld in en we schieten maar wat’. Je schiet een dier niet dood om te doden, je schiet hem om op te eten. Daarbij houdt het de wildstand op peil. Er wordt nooit meer geschoten dan toegestaan: een jager maakt zijn eigen polder niet dood.”

Tot slot nog een boodschap van zowel Piet als Roelof: “denk na bij wat voor vlees je koopt, en eet eens wat vaker wild.”