Review eten bij Palladium in Amsterdam

Dinsdagavond had ik met een vriendin afgesproken op het terras van Palladium (Amsterdam). Volgens mijn vriendin Kim hadden ze daar de lekkerste Pekingeend flensjes en scroppino’s. We vonden een mooi plekje op het terras en konden nog even genieten van de zon.

Als een restaurant een lekkere kaart heeft kan ik nooit kiezen, dus ik was ook blij dat Kim voorstelde wat gerechtjes te delen. We kozen voor antipasti en (uiteraard) de Pekingeend vooraf en daarna Black tiger gamba’s met linguine in kreeftensaus.

De bediening was erg vriendelijk maar helaas niet zo snel. We moesten zelf aangeven dat we wilden bestellen, moesten 3 keer vragen om kleine bordjes (om te delen) en kregen de fles wijn pas halverwege het voorgerecht.

Het eten zelf maakte dat goed. De Pekingeend was nog lekkerder dan ik dacht en ook de antipasti smaakte supergoed. Kim en ik houden allebei van totaal andere wijn; ik ben een echte chardonnay liefhebber terwijl zij het friszure van sauvignon blanc veel lekkerder vind. We kozen voor een Italiaanse wijn: de pinot grigio.

Het bleek een goede keuze want we vonden hem allebei heel erg lekker!
Als hoofdgerecht deelden we de gamba’s, welke heerlijke waren. De pasta was naar mijn mening iets te aanwezig, maar dat had ik kunnen verwachten bij linguine (dit is namelijk een soort dikke spaghetti).

Als ‘dessert’ koos Kim voor een scroppino (eigenlijk twee, ik heb geholpen =P). Deze zijn huisgemaakt met echt sorbetijs, iets wat helaas niet overal zo is… Ze smaakten heerlijk!
Ik had meer dan genoeg gegeten maar had nog wel trek in een glas wijn. Ik koos voor de Oostenrijkse Grüner Veltliner … Wat een heerlijke wijn! De volgende keer bestel ik daar een fles van.

Conclusie: de plek is leuk (naast het Leidseplein), tafels zijn wat ongezellig gesitueerd omdat een van de twee naar binnen kijkt. Het eten is lekker (en de scroppino’s en Pekingeend zijn inderdaad top, ik ga vaker met Kim eten) en het personeel is vriendelijk, maar mag wat initiatiefrijker en behulpzamer zijn.