Smullen en ontspannen: Restaurant Hemingway & Hotel de Draak

Het oudste hotel van Nederland; kan je je een voorstelling maken bij hoe dat eruit ziet? Ik wel inmiddels, want ik heb er mogen overnachten. En mogen eten, wat bijzonder goed en lekker was…

We rijden met de auto een prachtig oud plein in Bergen op Zoom op (oeps, mag je hier wel komen met de auto?) en zien temidden van andere prachtige panden hotel De Draak, dat het oudste Nederlandse hotel is. We zijn hier uitgenodigd voor een diner & overnachting, en zijn alleen al verrast door hoe mooi dit plaatste blijkt te zijn. Een soort kruising tussen Haarlem en een Belgische stad, dat is wat er in me opkomt. We worden vriendelijk ontvangen en zodra we de mooie, ruime kamer binnenlopen zien we dat er een fles (Italiaanse!) rode wijn klaarstaat met bonbons ernaast. Dat vind ik nog eens een fijn welkom =)

Nadat ik een jurkje aangetrokken heb en mijn haar mooi gedaan heb, lopen we naar beneden om plaats te nemen bij restaurant Hemingway, dat onderdeel is voor het hotel maar – uiteraard – ook toegankelijk is voor niet-hotelgasten. Eerlijk is eerlijk: we zijn best een beetje bevooroordeeld. Als je de Instagram van dit restaurant bekijkt snap je waarom; de mooi opgemaakte gerechtjes spatten van het scherm af. Onze gastheer is zo vrij om het huisaperitief aan te raden, want de prachtige gin van Sir Egmond blijkt te zijn, gecombineerd met troebel appelsap. Wow, lekker! Verrassend, fris, niet voor de hand liggend en herfstachtig. Samen met de amuse waar ook appel in verwerkt is een passend begin van het herfstmenu, wat we deze avond geserveerd krijgen.

Meteen al bij het voorgerecht heb ik het gevoel dat het helemaal goed gaat komen vanavond. Hoewel de zaak wat klassiek oogt, is het eten alles behalve puur klassiek (wat soms wat inspiratieloos kan zijn), maar is er juist een fijne creatieve twist te vinden. We krijgen churros geserveerd, die gekke Spaanse ‘slierten’ die je op de kermis vaak ziet. Waar ze dan druipen van het vet en mierzoet zijn, worden ze hier mooi krokant geserveerd met onder andere geitenkaas, piccalilly en vijf kruiden specerijen. Een feestje voor mijn smaakpapillen, dit begint goed!

Dan gaan we door naar een bisque van kreeft, iets waar je me altijd blij mee maakt (mits goed bereid). Er wordt een fantastische Portugese wijn bij gedronken en ook hiermee laat Hemingway zien niet de klassieke, maar de creatieve weg te kiezen. Just how I like it =)

Weetje: de naam van het restaurant is geïnspireerd op schrijver Ernest Hemingway, omdat hij een echte Bourgondiër en levensgenieter was. Perfect gekozen naam naar mijn idee!

Het volgende gerecht van coquille met een crème van bloedworst zal me nog lang bijblijven, wat een feestje. Gewaagd dat hier een luchtgekoelde rode wijn bij geschonken wordt, om bij de volgende gang weer terug te gaan naar wit, maar zeker geslaagd. Ook van de opvolgende varkenswang word ik blij: wat een heerlijk mals stukje vlees, en wat een mooie, verfijnde herfstsmaken. Als laatste hoofdgerecht wordt eendenborst met een bonbon van eendenlever geserveerd, met daarbij een mooie Spaanse wijn. Na alle wijntjes raak ik vaak even de kluts kwijt, dus het is maar goed dat de gastheer dit moment kiest om ons de wijnkelder te laten zien.

Terug aan tafel staat er een bordje met kazen voor ons klaar, die met tekst en uitleg op papier geserveerd wordt. Vaak vind ik een kaasgang (hoe heerlijk ook) iets te machtig, maar ze kiezen hier voor mooie kleine porties dus het past er prima bij. Na wat gezellig kletsen met een van de andere obers (die er al meer dan 20 jaar werkt!) wordt het dessert voor onze neus gezet. Met recht een herfstdessert: een spannende combinatie van paddenstoelen, chocolade, pompoen en bijzonder ijs van dennentakken. Chef Sander Doggen licht toe dat de chocoladecrumble die ik zo lekker vind gemaakt is van gebakken witte chocolade, en met deze kennis vind ik het dessert nog bijzonderder.

We sluiten de avond avond met koffie, weer die ontzettend lekkere chocolaatjes en een after-borrel in de lounge met gastheer Jeremy. Ook daar steken we wat van op: de Ardberg whisky die bij het zalmgerecht voor het schuim gemaakt wordt is los helemaal niet lekker, maar de Canadese maple syrup likeur zeker wel.

Na een prima ontbijtje maandagochtend – het duurt blijkbaar tot 10 , maar wij krijgen om half 11 nog speciaal een bordje met broodjes en beleg geserveerd) wordt speciaal voor ons de wellness opgestart, die eigenlijk pas om 16 uur opengaat. Uitgerust waren we eigenlijk al, want de bedden slapen fantastisch. Maar dit is toch wel heel gastvrij en een heerlijk begin van de week: relaxen in de sauna, het stoombad en de infraroodsauna. We worden verrast met fantastisch mooi weer op de laatste dag van oktober, en genieten na het uitchecken nog even van een drankje op het terras in de zon, op het plein voor het hotel. Heerlijk dat een vrij kort bezoek kan voelen als mini vakantie!