De lekkerste gerechten uit Ecuador

5
gerechten uit ecuador

Misschien heb je me gevolgd op Twitter en Instagram en gezien dat ik in Quito was, de hoofdstad van Ecuador. Ik werd meegenomen op persreis om de culinaire kant van de hoofdstad te ontdekken. Dat is aardig gelukt kan ik je vertellen 😉 Het reisverslag volgt nog, maar ik wil jullie vandaag vast meenemen in de culinaire wereld van Ecuador en vertellen over de meest gegeten gerechten van het land.

locro de papa

Locro de papa

Ecuador is echt een soepland. Zowel tijdens de lunch als bij het voorgerecht wordt er vaak gekozen voor soep. In Quito worden er veel aardappels gegeten dus is Locro de papa daar het meest populair: soep gemaakt van aardappel en kaas. Erbij worden ají, avocado en popcorn geserveerd. Ik vind het een erg smakelijke soep, maar mega heftig. Als stevige lunch is het dus perfect geschikt, maar als voorgerecht vind ik het veel te machtig. De soep wordt niet heel erg gekruid: dat doe je zelf door ají toe te voegen.

aji

Ají

Ají, oftwel pepersaus, wordt werkelijk overal waar je komt – of dit nu in een restaurant of local zaakje is – geserveerd. De ají is een Zuid-Amerkiaanse peper, maar in Quito wordt er de zelfgemaakte saus mee bedoeld. Het is absoluut niet de pepersaus zo als wij hem kennen: deze saus is fris, altijd homemade (elke restaurant heeft zijn eigen recept) en bevat naast peper vaak rode ui en bijvoorbeeld mango, pompoen, passievrucht of pinda. Ik vind het lastig kiezen welke favoriet is, omdat de sauzen overal weer anders zijn. Wel vind ik het heel lekker als er een beetje pit in zit, en wanneer er tropisch fruit is toegevoegd.

Popcorn

Ja je leest het goed, popcorn! Wat wij vooral als snack kennen wordt in Quito werkelijk o-ve-ral bij gegeten. Je gooit het in de soep, eet het voor het eten, doet het over een salade of bij de avocado. Er zijn ook een soort grote maïskorrels die half gepoft zijn, waardoor het net geen popcorn is maar ze heel lekker knapperig en een soort van geroosterd zijn. Bij elke restaurant krijg je een schaaltje maïs en wat popcorn, welke vervolgens beide enthousiast in de soep gegooid worden. Ik vind het een lekkere bite geven aan de soep, en de halfgepofte korrels zijn een perfecte snack voorafgaand aan het diner.

espumilla espumilla

Espumilla

Dit is zo’n grappig gerecht. Espumilla is eigenlijk niet meer dan eiwit opgeklopt met suiker en een soort geconcentreerde jam. Het apart hieraan is dat je officieel geen garde gebruikt, maar je handen. Het komt dan ook vaak voor dat moeders thuis 2 uur lang (!) met hun handen in een kom zitten te roeren tot er een vaste substantie ontstaat die nog het meeste op een mousse lijkt. Kinderen zijn er dol op en het wordt vaak gegeten tijdens feestelijke momenten. Wij leerden van een kok hoe we het zelf moesten maken, maar ik heb uiteindelijk toch vals gespeeld en de garde erbij gepakt haha. Het was het lastig! Dit zoete gerecht eet je samen met bijvoorbeeld fruit en chocoladesaus, die je in een beker schept waar de espumilla dan bovenop gaat. Het wordt ook vaak gegeten op een ijshoorntje, dit zul je ook op straat wel tegenkomen.

Ceviche

Dit is misschien wel het meeste bekende gerecht uit Zuid-Amerika. Ceviche is een gerecht waarbij rauwe vis ‘gegaard’ wordt in citrussap. Niet verhit dus, maar door de zuren ondergaat de vis ook een bepaalde soort  van garing. Je kunt verschillende soorten vis gebruiken. In Ecuador heb ik het gegeten met zeebaars en met garnaal. Ook de garnaal kan je er rauw in doen, maar in Quito is het gebruikelijk deze een minuut in kokend water te doen en vervolgens in ijswater te leggen. Ik vind een goede ceviche echt heerlijk omdat het zo lekker fris, licht en smaakvol is. Ik duik binnenkort de keuken maar eens in om een lekker ceviche receptje voor jullie te ontwikkelen =)

Cuy

Niet schrikken, cuy betekent cavia. De schattige beestjes die wij vooral kennen als huisdier zijn in Ecuador een ware delicatesse. Je moet het een beetje zien zoals de meeste Nederlanders kippen zien: je hebt ze (waarschijnlijk) niet in de woonkamer maar buiten, en het is behoorlijk normaal dat ze ook op je bord liggen. Aan de ene kant vind ik het ontzettend zielig, maar ik vind het ook belangrijk om de eetcultuur van een land mee te krijgen en te snappen waarom mensen iets zo graag eten. Er zijn heuse caviafarms in Ecuador en de cavia wordt als heel gezond gezien, omdat ze alleen ‘alfalfa’ te eten krijgen, wat daar een soort gras met paarse bloemetjes is. Nee, ik heb het niet zelf besteld. Maar ja, toen mijn tafelgenoot het wel bestelde heb ik een hapje genomen. En de smaak was goed, een soort kip-achtige structuur maar dan met veel meer smaak. De cavia’s worden meestal op een stok boven het vuur gegaard (een beetje zoals kip aan ’t spit) maar dat ziet er niet zo fraai uit… Was voor mij eens maar niet meer (dat had je vast ook al aan m’n hoofd op de foto gezien 😉 ).

jugo puro

Jugo puro

Oftewel natural juice. Als je bedenkt dat er in Zuid-Amerika heerlijke wijn gemaakt wordt verwacht je misschien dat dit in Ecuador ook het geval is, maar niets is minder waar. Argentinië en Chili produceren veel wijn, maar in Ecuador wordt dit nauwelijks gedronken. Hier drinken ze liever een vers en gezond fruitsapje, de natural juice. Ecuador is rijk aan veel en bijzondere fruitsoorten zoals mora (een soort bramen) , naranjilla (tropisch friszuur fruit), maracuya (passievrucht) en tamarillo (ook wel tree tomato genoemd, maar het is geen tomaat maar fruit). In plaats van alles te mixen zoals wij vaak doen, worden de sappen per soort gedronken. Het sap uit de centrifuge wordt nog even in de blender gedaan en dan heb je een heerlijk vers, luchtig en gezond sapje. Ook bij de lunch en bij het avondeten is natural juice het meest populaire drankje.

llapingachos

Daar zijn ze weer, de aardappels! Ze worden gepureerd en samengevoegd met kaas, vervolgens worden er een soort koekjes van gedraaid en dan worden ze gebakken of gefrituurd. De ilapingachos worden geserveerd met pinda ají en uiteraard avocado (of guacamole zoals op de foto). Vaak is het een side dish bij bijvoorbeeld varkensvlees, dat nog het meeste lijkt op pulled pork.

Seco de chivo

Dit gerecht vertaal je als ‘stoofpot van geit’, maar er komt geen geit aan te pas. Het wordt gemaakt met lams- of lamavlees. Ik geloof dat het vroeger met geit gemaakt werd en dat het daarom nog steeds de naam heeft. Het is in ieder geval lekker mals omdat het zo lang gegaard is. De stoofpot wordt geserveerd met wat frisse sla en rijst. Daarnaast vind je er vaak wat gefrituurde plantaan bij, wat wij hier het beste kennen als baka bana of gebakken banaan (maar dan zonder suiker). Ik vind het echt een lekker herfstachtig stoofpotje.

Colada morada en canelazo

Jawel, af en toe drinken ze best wat alcohol, die Ecuadoranen! Canelazo is een echte local drink welke gemaakt wordt met kaneel en rum. Je drinkt het warm waardoor het iets weg heeft van Jägerthee (misschien ken je dit wel van wintersport). Colada morada is ook een warme drank, maar dan zonder alcohol. Het is typisch Ecudoriaans en gemaakt met verschillende soorten fruit en bloem van de ‘black corn’ welke eigenlijk paars van kleur is. Het drankje is mierzoet maar ik vind het wel erg lekker. Canelazo vond ik nóg lekkerder, maar dat had vast niks te maken met de rum…

gebakken varkenshuid

Alles van het varken

In Ecuador is het gebruikelijk om zoveel mogelijk (zo goed als alles) van een dier te gebruiken en te eten. Heel fijn natuurlijk, want als zo’n beestje dient als voedsel is het fijn dat er niet onnodig stukken worden weggegooid. Je zou misschien verwachten dat de huid voor iets anders dient dan als eten, maar niets is minder waar. De huid van het varken wordt zolang gefrituurd dat hij krokant wordt. Maar dan ook echt super krokant: het maakt gewoon herrie in je hoofd waneer je er op kauwt. Gebakken varkenshuid eet je op staat bij een local zaakje als een snack (uiteraard gedipt in de ají) of je eet het als een soort kroepoek. Op een hele toffe foodmarkt aten we een bordje met een soort van pulled pork waar ook gebakken varkenshuid bij geserveerd werd. Op de foto ziet het er nogal messy uit, maar dit is serieus een van de lekkerste gerechten die ik daar gegeten heb.

Wat ik verder heel lekker vond

Bovengenoemde gerechten kom je vaak tegen en staan bij veel zaken (restaurants of meer local tentjes) op de kaart. Natuurlijk hebben we meer geproefd dan alleen dat, en daarom hieronder een lijstje van wat ik nog meer erg lekker vond:

 

Jaaaa bier! Ik lust het pas sinds kort en ik hou ook zeker niet van elke soort. Maar Ecuadoranen zijn, net als ik, niet zo gek op bitter en daarom zijn de bieren ook vrij mild. Ik vond ze allemaal lekker, maar sommigen waren wel erg vlak van smaak.

Chocolade mag uiteraard niet ontbreken: ze zeggen immers dat de beste chocolade rondom de evenaar gemaakt wordt. Jammer dat we zelf geen bezoek hebben kunnen brengen aan een cacaofarm, maar in de vele winkeltjes waar we geweest zijn is ons wel globaal uitgelegd hoe het gemaakt wordt. Wat ik heel gek vond: het is vreselijk duur. 8 dollar voor een reep vind ik echt veel geld als je je bedenkt dat het letterlijk om de hoek gemaakt wordt. Maar, eerlijk is eerlijk, de chocolade is mega lekker (en wederom, hoe puur ook, niet zo heel erg bitter).

Misschien miste je het al: quinoa! De bij ons inmiddels zeer bekende graansoort vind z’n oorsprong in Zuid-Amerika en wordt in Quito al eeuwenlang gegeten. Deze risotto gemaakt van quinoa (kien-wah dus he 😉 ) aten we bij het ontzettend leuke en lekkere restaurant Urko.

Empanadas zijn een soort dubbelgevouwen deegpakketjes, gevuld met bijvoorbeeld kaas of wat groenten, die gefrituurd worden en die je uiteraard weer eet met ají. Ik vind het een heel lekker borrelhapje en de empanadas met kaas zijn mijn favoriet.

Over de auteur

5 comments

Schrijf een nieuwe reactie

Dit vind je vast ook leuk: